دارایی

دارایی و انواع آن، در این مطلب در مورد دارایی و اهیمت آن توضیح خواهیم داد و همچنین به انواع دارایی های می‌پردازیم و در آخر نحوه­ی برخورد با دارایی در حسابفا را برای شما شرح خواهیم داد.

تعریف دارایی:

یک مفهوم مالی است که شامل وجوه نقد، اموال، حقوق یا منابع اقتصادی متعلق به یک شخص یا واحد تجاری می‌شود که دارای ارزش اقتصادی باشد و به دلیل ویژگی قابل مبادله بودن آن، این امیدواری وجود دارد که در آینده، صاحب دارایی، منافعی از بابت آن­ها  بدست آورد و یا باعث کاهش هزینه­‌ها و افزایش فروش شود. مثل ثبت یک اختراع یا تجهیزات یک کارگاه که در اثر مبادلات، عملیات یا رویدادهای انجام شده، عاید شرکت یا واحد تجاری می­شوند. دارایی اولین آیتمی است که در گزارش ترازنامه آورده شده و مانده­ آن به سال بعد منتقل می­شود، پس اصطلاحا، یک حساب ترازنامه‌ای و دائمی است.

دلیل اهمیت دارایی:

از آنجایی که دارایی‌ها این قابلیت را دارند که باعث ایجاد یا افزایش ارزش اقتصادی یک شرکت شوند، بسیار پراهمیت هستند و شرکت ها، اشخاص و دولت ها برای رسیدن به اهداف تجاری و اقتصادی خود به تصرف و انباشت آنها نیازمندند. از این رو مبلغ و میزان دارایی‌های یک شرکت در تعیین سلامت مالی و عملکرد آن نقش به سزایی دارد زیرا می­توان از محل آن‌ها، در جهت پرداخت بدهی‌های واحد اقتصادی، اقدام کرد و هر چقدر دارایی برای پوشش بدهی‌های به تعویق افتاده­ شرکت بیشتر باشد، ترازنامه­ آن شرکت از اعتبار بیشتری برخوردار خواهد بود.

بنابراین واحد اقتصادی در صورت نیاز، می­تواند از محل ارائه­ صورت‌های مالی خود به بانک، نسبت به دریافت وام و تسهیلات از این قبیل اقدام نماید.

انواع دارایی:

دارایی ها به طور کلی از لحاظ قابلیت تبدیل، وجود فیزیکی و روش استفاده در سه دسته طبقه بندی می­شوند که  از لحاظ قابلیت تبدیل به وجه نقد یا همان نقدشوندگی به دو دسته جاری و غیر جاری تقسیم بندی می­‌شوند:

جاری:

دارایی‌های جاری قابلیت نقد شوندگی بالاتری نسبت به نوع غیر جاری دارند یا به عبارتی انتظار می­رود در مدت زمان کوتاه‌تری در طول دوره مالی شرکت، به وجه نقد تبدیل ­شوند. برای مثال؛ اسکناس و مسکوکات، موجودی نقد و بانک، اوراق بهادار، چک، و …

انواع دارایی های جاری از قبیل زیر اند:

– وجوه نقد

– سرمایه گذاری کوتاه مدت

– حسابها و اسناد دریافتنی تجاری

غیر جاری:

دارایی های غیر جاری آن‌هایی هستند که انتظار نمی‌­رود در طول یک دوره­ی مالی نقد شوند. معمولا از آن‌ها برای فروش استفاده نمی‌­شود و واحد های تجاری در راستای انجام عملیات شرکت بهره می­برند. برای مثال خرید ساختمان برای استقرار یا ماشین آلات جهت استفاده در راستای رسیدن به اهداف شرکت. از جمله دارایی های غیر جاری می­توان به زمین، ساختمان یا ماشین آلات اشاره کرد.

انواع دارایی های غیر جاری از قبیل زیر اند:

– پیش پرداخت ها

– سرمایه گذاری بلند مدت

– پیش پرداخت ها

– سایر دارایی ها

 دارایی ها، از لحاظ وجود فیزیکی، به دو دسته­ مشهود و نامشهود تقسیم بندی می­‌شوند:

مشهود:

دارایی های مشهود قابل رویت و قابل لمس هستند و به دلیل نقد شوندگی پایین، نام دیگر آن را بلند مدت گذاشته اند، زیرا زمان زیادی برای نقد شدن آن ها لازم است و ممکن است واحد اقتصادی نتواند آنها را به سرعت بفروشد لذا از آنها بیشتر در راستای تولید یا ارایه محصول استفاده می‌­شوند.

دارایـی‌هایی مثل ساختمان‌ها و املاک، زمین و مستغلات، لوازم و تجهیزات یا هر نوع دارایـی دیگری که برای فروش در طول سال در نظر گرفته نمی‌شوند، نمونه‌های بارز دارایـی مشهود هستند.

انواع دارایی های مشهود از قبیل زیر اند:

– استهلاک پذیر

– استهلاک ناپذیر

– نقصان پذیر

استهلاک پذیر:

عمر مفید این دارایی ها در گذر زمان و در طول مدت زمان استفاده، مستهلک شده و هر سال به پایان عمر اقتصادی آنها نزدیک می­‌شود. مانند ساختمان و ماشین الان، اتومبیل یا وسائل نقلیه.

استهلاک ناپذیر:

این دارایی ها با گذر زمان و در طول مدت استفاده از آن­ها، دچار استهلاک نمی‌­شوند و دارای عمر نامحدود یا اصطلاحا، مادام­العمر هستند، مانند زمین.

نقصان پذیر:

این دارایی ها به دلیل اینکه قابل استخراج هستند، به مرور زمان بر اثر استخراج هایی که از آنها انجام می­شود، خالی شده و تبدیل به موجودی مواد اولیه یا گاها موجودی کالا می‌­شوند، مثل جنگل ها و معادن.

نامشهود:

 دارایی های نامشهود، بر خلاف مشهود، فیزیکی، قابل رویت و قابل لمس نیستد، اما می­توان آنها را ارزش گذاری کرد و تضمین کنند­ی سود شرکت در دوره های آتی دانست. واحد تجاری به مقاصد مختلف مثل استفاده در اجاره به سایرین یا استفاده های اداری از آن­ها نگهداری می کند. از جمله ویژگی‌های آن می‌توان به غیر عینی بودن، قابل تشخیص بودن، قابل کنترل بودن اشاره کرد.

غیر عینی بودن، مشخصه اصلی دارایی های نا مشهود است، که به معنی فیزیکی نبودن آنها است.

منظور از قابل تشخیص بودن این است که، امکان جدا کردن آن از واحد تجاری وجود داشته باشد. مثل سرقفلی که از کل واحد تجاری قابل تفکیک است.

منظور از قابل کنترل بودن این است که واحد تجاری این امکان را داشته باشد که هم از منافع آتی آن استفاده کند و هم بتواند مانع دسترسی دیگران به استفاده از منافع آن شود. مواردی مانند حق تالیف، حق انتشار.

در روش سوم دارایی ها را بر مبنای روش استفاده از آنها به دو دسته عملیاتی و غیر عملیاتی طبقه بندی می­‌کنیم:

عملیاتی:

درآمد به دست آمده در جریان عملیات عادی یک واحد تجاری یا در جریان تولید، را عملیاتی گویند. مثل حق چاپ،  موجودی‌ کالا و مواد اولیه، تجهیزات یا ماشین‌آلات مورد استفاده در عملیات یک واحد اقتصادی.

غیرعملیاتی:

این دسته می­‌توانند باعث ایجاد درآمد شوند اما در روند عملیات تجاری روزانه مورد استفاده قرار نمی­‌گیرند. مانند زمین‌، املاک و مستغلات خالی و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌ مدت.

دارایی ها در حسابفا

لزوم جمع آوری، ثبت و دسته بندی اطلاعات دارایی ها در حسابداری از آنجایی که یکی از ارکان اساسی و مهم ترازنامه­ شرکت ها بوده برای مدیران مالی حائز اهمیت دو چندان است، لذا ما در حسابفا این امکان را فراهم کرده ایم که علاوه بر تعریف و طبقه بندی در دسته بندی های ذکر شده، مدیران بتوانند دسته بندی های مختص به خود را نیز پیاده سازی نموده و ثبت های حسابداری دستی و اتوماتیک را با سهولت هر چه تمام تر انجام دهند. و علاوه بر آن نسبت به گزارش گیری انواع دارایی ها در صورتهای مالی و به تفکیک نیز اقدام نمایند.

مطالب پیشنهادی:

چرا استفاده کسب و کارهای کوچک از نرم افزار مالی لارم است؟

تفاوت مدیریت مالی و حسابداری

حسابفا، حسابداری آنلاین